Inhibitor rdzy na bazie wody z metali żelaza składa się ogólnie z inhibitora korozji, środka kompleksowego, alkalicznego, środka zwilżającego itp. Substancją, która odgrywa kluczową rolę w procesie zapobiegania rdzy, jest inhibitor korozji. Różne inhibitory mają różne mechanizmy hamowania korozji. Różne inhibitory korozji mają różne właściwości przeciwrustowe. Typowe nieorganiczne inhibitory korozji obejmują azotyn sodu, molybdan sodu, wolfram sód, kwas borowy, boraks, fosforan itp. Wszystkie są inhibitorami utleniania anodowego. Istnieje więcej rodzajów organicznych inhibitorów korozji, takich jak dobrze znane sole kwasu karboksylowego: kwas mono karboksylowy, kwas dikarboksylowy, kwas trójskładnikowy itp. Dodatkowo amidy kwasu tłuszczowego, estry boranowe, sulfoniany ropy naftowej, alkylowe kwasy słupkowe sole amonu itp. Ten rodzaj inhibitora korozji zawiera azot, fosfor, siarkę, tlen i inne elementy z samotnymi elektronami par, które mogą bezpośrednio tworzyć chemiczną warstwę adsorpcji na powierzchni metalowej. Jest to mieszany inhibitor korozji.
Wspólne środki kompleksowe obejmują EDTA, fosforan itp. Ilość i rodzaj środków kompleksowych mają duży wpływ na odporność na rdzę. Środek kompleksowy chelaty z jonami wapnia i magnezu w wodzie, podczas gdy inhibitor korozji wytwarza sól sodową lub sól potasową z wolnymi jonami sodu i potasu. Uskarżająca się sól sodowa i sól potasowa spędzą się, a ich wydajność adsorpcji nie jest tak dobra jak wyniki soli dwuwalizacyjnej. Zmniejszenie wydajności adsorpcji osłabia wydajność przeciwrerustową. Tylko kilka środków kompleksowych może zwiększyć odporność na rdzę. Środek zwilżający może zmniejszyć napięcie powierzchniowe i poprawić zwilżalność inhibitora rdzy. Większość inhibitorów korozji ma pewną aktywność powierzchniową, więc ogólnie nie jest konieczne dodanie dodatkowego środka zwilżającego. Metoda analizy instrumentalnej Analiza inhibitora rdzy metali żelaza odgrywa ważną rolę w badaniach i rozwoju inhibitora rdzy. Widmo IR Spektroskopia w podczerwieni jest szeroko stosowana w analizie jakościowej małych cząsteczek i związków polimerowych, która jest stosunkowo prostą i szybką metodą analizy. Rysunek 1 to widmo dopasowywania podczerwieni nieznanej substancji. Poprzez dopasowane spektrum możemy wiedzieć, że nieznaną substancją jest mydło kwasu oleinowego trietanolaminy, które należy do mono karboksylanu. Nmr NMR może być stosowany do analizy i testowania inhibitorów korozji w inhibitorach rdzy. GC-MS Spektrometr chromatografii gazowej można zastosować do analizy lotnego rozpuszczalnika w próbce środka przeciwzakrzeralnego. Rycina 3 jest widmem GC-MS ekstraktu z chloroformu inhibitora korozji na bazie wody, ryc. 4 jest widmem masowym 14,88 min substancji odpływowej w widmie, a ryc. 5 jest pasującym widmem 14,88 min substancji odpływu w widmie. Poprzez dopasowane spektrum można wywnioskować, że próbka środka przeciwzakłodowego na bazie wody zawiera borinian trietanoloaminy.
LC-MS
Spektrometria chromatografii ciekłej masowej stosuje się do identyfikacji związków polarnych w środkach przeciwrustowych, w tym organicznych inhibitorach korozji, nieorganicznych inhibitorach korozji, środkach kompleksowych itp. Ryc. 6 jest widmem MS opartego na wodzie środka przeciwrustowego. W spektrum MS można zauważyć, że w środku przeciwrestrowym znajdują się trójskładnikowe kwasy polikarboksylowe.
Chromatografia jonów w fazie ciekłej IC
Chromatografia jonów w fazie ciekłej może analizować jony nieorganiczne w inhibitorze korozji na bazie wody. Rycina 7 to widmo IC inhibitora korozji na bazie wody. Z figury widać, że w inhibitorze rdzy znajduje się azotyn sodu.
Ponieważ wymagania dotyczące obróbki i innych branż dotyczących wydajności zapobiegania rdzeniom i ochrony środowiska stają się coraz wyższe, poprawia się również wydajność zapobiegania rdzeniom inhibitorów rdzy na bazie wody. Kluczowym składnikiem jest rodzaj i kombinacja inhibitorów korozji. Istnieje wiele rodzajów inhibitorów korozji. Trudno jest dokładnie przeanalizować na podstawie jednego instrumentu, ale nadal wymaga wielu urządzeń do przeprowadzenia wspólnej analizy w celu uzyskania dokładnych danych analizy.
